In 2017 las ik over de North Coast 500 in National Geographic en het leek me mooi om de route te rijden, delen van de route hadden we wel eens afgelegd, maar lang niet alles.
- Reisduur: 9 dagen (incl. DFDS ferry)
- Vertrek: 6 juni 2019
- Aankomst 14 juni 2019
- Afstand: 2200 km
- Aantal Personen : 5
- Reisorganisatie: Geen
Het begint natuurlijk met koffie. Iedereen heeft het druk, maar we hebben toch tijd weten te maken voor deze reis. De route is nog relatief jong, het is in 2015 officieel gelanceerd.
De vraag is linksom of rechtsom? Wij hebben gekozen om de route van oost naar west te rijden omdat de het westen al een keer hadden gereden vanaf die kant. De route begint in Inverness, maar om daar te komen moeten we nog de nodige kilometers maken.
Na de koffie vertrekken we op tijd naar IJmuiden. Voor mij was dat al de tweede keer dit jaar omdat we al in Loch Lomond met het gezin waren geweest. Alles weer relaxed zoals gewoonlijk. Dit keer krijgen we zelfs nieuwe sjorbanden om de motoren vast te zetten. DFDS is op tijd in Newcastle zodat we richting ons eerste hotel in de Caingorms kunnen rijden. We rijden over de A68 naar het noorden door Northumberland National Park. De mooiste en kortste route richting Edinburgh vanaf de ferry zodat we meteen al een vakantiegevoel hebben.
We hebben helaas niet genoeg tijd om ook nog naar Edinburgh te gaan, het hotel is al geboekt en wacht op ons. De route door de Caingorms is erg mooi, waardoor we ontspannen aankomen in ons Hotel in Newtonmore.
Het hotel serveert een heerlijke maaltijd en onder het genot van een speciaalbiertje en een lokale volkszanger vermaken wij ons prima!
Dag 2 : De route
Na een calorierijk full Scottisch breakfast zijn we klaar om aan de route te beginnen. De officiële route start in Inverness, maar onze eerste stop wordt Culloden Battlefield. De slag bij Culloden is een stuk Schotse Historie wat je eigenlijk niet mag missen als je in de buurt bent.
Na een goede bak koffie en wat lekkers beginnen we aan de route. Het is droog, maar er zit wel regen in de lucht. De route naar het noorden valt ons eigenlijk wat tegen langs de oostkust. De wegen zijn prima, maar bieden weinig uitdaging. Enorme boorplatforms liggen werkloos in het Schotse water te wachten om ingezet te worden in Cromarty Firth. Door de lage olieprijzen zijn ze overbodig geworden. Het ziet er erg troosteloos uit en tekent het landschap behoorlijk. Inmiddels hebben we trek gekregen en we eten wat bij Tall Pines Restaurant langs de A9.
Gelukkig is het nog droog. De route wordt verder noordelijk een stuk mooier. De bochtige wegen en mooie vergezichten waar we op gehoopt hadden dienen zich eindelijk aan. We rijden langs Glenmoranchie over de brug en we zien hele donkere wolken langs trekken, op een paar druppels na ontkomen we aan de bui.
De A9 eindigt in Thurso, vlakbij het hotel, maar we rijden eerst naar het hoogste punt van het ‘vaste land’ van het VK, John O’ Groats. De reis gaat nu ineens wel snel.
Al best wel snel zijn we bij het Noordelijkste punt van het VK.
Na de nodige foto’s en een soepkom vol met slappe koffie aan een plakkerige tafel zijn we klaar om de laatste mooie kilometers naar het hotel te rijden in Thurso. We slapen twee nachten in dit hotel omdat we ook een bezoekje willen brengen aan het eiland Orkney.
In Thurso vinden we met enige moeite een leuk restaurant. De stad ziet er soms wat desolaat uit en lijkt last te hebben van werkeloosheid.
Dag 3: Orkney
De volgende morgen moeten we naar de Ferry, want die kaarten hadden we al gereserveerd. Vanaf het Hotel is het 10 minuten rijden en we worden daar om 9:00 verwacht. Helaas is één van ons grieperig en ziet het niet zitten om mee te gaan. Hij blijft achter in het hotel om te rusten.
Orkney bestaat uit ongeveer 200 kleine eilanden, waarvan je er op de ferry al een aantal van kunt zien. Het uitzicht is erg mooi, verwacht op de ferry geen luxe. Het weer is meestal droog , we hebben besloten om de miezer geen regen te noemen maar natte wind. Onze route hadden we van tevoren uitgestippeld, langs de beroemde Ring of Brodgar en Skara Brae.
De Ring of Brodgar bestaat uit een kring met rechtop staande stenen, zoals die in Calanais. Bussen met toeristen weerhouden ons om daar te stoppen en we rijden daar Skara Brae, waar het rustiger is. De plek is bij toeval ontdekt en is heel erg oud. Je kunt goed zien hoe de mensen daar vroeger leefden. Ze hadden in ieder geval een fantastisch uitzicht!
Na een lekkere panini rijden we door naar het noordelijkste punt van onze reis. Het eiland biedt vele mooie vergezichten, maar helaas niet veel bochtige wegen. Wel is er veel van de oorlogsgeschiedenis terug te vinden. Veel scheepswrakken liggen hier te roesten omdat een groot deel van de Duitse vloot hier tot zinken is gebracht door de eigen bemanning.
Terwijl we staan te wachten op de ferry komen we iemand tegen uit Manchester die zijn hond meeneemt op de motor. Leuk om even te babbelen met deze man, hij is te volgen via #dogonabike.
De hond kan gewoon mee achterop de motor!
Op de terugweg zien we helaas geen dolfijnen of walvissen (ja dat kan!) maar we spotten nog wel zo’n mooie papagaaiduiker en een zeehond.
Terug in het hotel zien we dat onze reisgenoot gelukkig alweer wat is opgeknapt. Samen kijken we voetbal en drinken we een paar biertjes in de bar.
Dag 4: De Noordkust
Na twee nachten in hetzelfde hotel wordt het wel weer eens tijd om te gaan! Het weer is gelukkig een stuk beter en we vertrekken richting het oosten met een volle tank.
De weg van Thurso naar Durness is abenemend! Wel een beetje druk, waardoor we niet altijd door kunnen rijden. Inhalen op die smalle bochtige wegen is er niet bij, maar wat maakt het uit, genieten is dit !
In Durness aangekomen rijden we even naar het strand toe, daarna eten we wat bij ‘Meet and Eat’. Die tip kregen we van de hoteleigenaar van het enige hotel in Durness; het ligt in een soort community waar jonge mensen samen werken en leven. Er is een kunstgallerij, een chocolaterie en een lunchroom waar ze erg lekker eten serveren.
Daarna wordt het nog adembenemender. De weg na Ullapool westwaarts is single track en slingert als spaghetti op je bord. We kwamen zelfs een helling van 25% tegen!
Van Durness naar Ullapool is een uitdagende weg
Na de helft van deze single Road track namen we de afslag naar The Old man of Stoer Lighthouse, gelegen aan een uitstekende landtong. Deze stond te huur, het is een mooie plek en best druk. Na deze single track was de route weer adembenemend, soms had het landschap wel iets uit de scenes van Lord of the Rings en had je het idee dat je in Nieuw Zeeland reed. Wat een rit!!! De totale rit vandaag was 290 km.
Schitterende landschappen in de buurt van Ullapool
Na even zoeken vinden plek in het luxe Royal Hotel in Ullapool met ruime kamers en een dakterras. Inmiddels schijnt de zon en praten we nog even na over de mooie rit onder het genot van een biertje. Beter dan dit wordt het niet…
Dag 5: Zuidwesten
Na een heerlijk ontbijtje zadelen we ons weer op de motor en gaan we verder langs de kust richting het zuidwesten. Vandaag staat onder andere Applecross op het programma. Het weer is koud en nog nét droog, dus we klagen niet. Het waait hard en dat (zal later blijken) heeft nog wel wat invloed op deze rit.
Het eerste deel van de route begint mooi en rijd lekker door over de A835. Na een paar kilometer slaan we rechtsaf naar de A832, de route naar de kust. Halverwege zien we nog een hert water drinken. De wegen zijn smal en volgen mooi de kust.
De A832 langs Little Loch Broom
Na een kleine aanvaring met een woeste buschauffeur besluiten we wat te gaan drinken. De horeca is hier niet dik bezaaid, maar we vinden een plekje in Tournaig met uitzicht op Loch Ewe. De route is kronkelig en uitdagend met hellingen en korte bochten.
We vervolgende de reis naar Applecross maar daarvoor lunchen we in Applecross garden, één van de mooiste plekjes om te eten. Met een volle maag rijden we op Applecross. Verbazingwekkend hoe mooi deze pas is. Boven stoppen we even voor wat mooie foto’s en spreken we wat gestrande reizigers. De weg is geblokkeerd en omrijden kost een kleine 3 uur! Iemand van ons neemt polshoogte en er blijkt een vrachtwagen uit de bocht gevlogen te zijn, maar er bestaat een kans dat de motoren er langs kunnen, dus rijden we toch door om het te proberen.
Met wat moeite kunnen we er gelukkig langs!
We kunnen er langs als we de koffers demonteren. Hoewel het allemaal nét kan, lukt het ons om langs de glibberige helling naast de vrachtwagen te komen. Na de koffers weer op de motor te hebben gedaan, rijden we voldaan verder.
Na de blokkade is alles mooi…
Via Attadale zetten we koers richting Skye. Rondje Skye hebben we al eerder gedaan, maar we slaan het niet helemaal over. We willen uiteindelijk de pont hebben richting Mallaig, dus we volgen de A851, maar we zien een bord dat de pont tot morgen niet vaart vanwege de wind! Eigenwijs als we zijn rijden we toch door. In het ergste geval moeten we een hotel zoeken. Daar aangekomen blijkt de laatste boot nog te varen, maar heeft niet genoeg sjorbanden voor onze motoren. De regelneef van het gezelschap weet de bemanning te overtuigen door te melden dat we zelf sjorbanden hebben, dus we mogen mee!
Lullen als brugman totdat we aan boord mogen
Het wordt al laat dus aan de overkant zoeken we een hotel, maar dat blijkt erg lastig. Mallaig is de plek waar de beroemde stoomtrein van Harry Potter vertrekt, dus erg toeristisch. Onze optie is 2 man in één hotel en 3 in een hostel, maar we besluiten dan toch maar door te rijden. Volgende plek is weer een probleem, die keer erna wéér geen plek. Het begint nu toch wel laat te worden. Het is 19:00 en we moeten nog eten. We bellen wat rond en vinden een hotel in Glenfinnan. Onderweg zien we de stoomtrein rijden en proberen voor te blijven zodat we hem nog ergens op de foto kunnen zetten. Aangekomen in het hotel rijden we snel door naar de parking en rennen naar de beroemde Harry Potterbrug voor de foto. Gelukt!
De broemde Harry Potter Trein bij het Glenfinnanviaduct
Terug bij het hotel proosten we op een zeer geslaagde reis van bijna 330km. Wat een fantastische rit! Helaas blijkt één van de motoren benzine te lekken, wat wel eens voor problemen zou kunnen gaan zorgen…
Dag 6: Glasgow
Tijdens het ontbijt zijn we nog maar met z’n drieën. De ANWB is ingeschakeld en de Triumph dealer in Glasgow kan de Tiger nog maken. Wel moet de Tiger daar een beetje op tijd zijn zodat we overmorgen de ferry nog kunnen halen. Twee van ons zijn dus al vooruit gegaan om de motor te brengen. Na een smakelijk ontbijt waarbij we de route even doornemen stappen we op. De anderen nemen de snelle route door Loch Lomond en wij rijden nog een stuk langer langs de kust. Eerst richting Fort William.
Route richting Oban
De route is mooi en het landschap verandert langzaam aan er is steeds meer begroeïng, het ruige landschap verdwijnt. De wind is nog steeds behoorlijk aanwezig, dat mergen we als we de ferry bij Ardgoor pakken richting Corran. Het zeewater spat zo over ons heen, waardoor er zoutvlekken op mijn helm achterblijven.
Een ruige overtocht, maar prima verlopen
We rijden verder over de A85 richting Oban en dan via de A828 om vervolgens een bakje koffie te drinken in een café met uitzicht over Castle Stalker (ja echt). Het is hier al een stuk drukker en toeristischer, waardoor de vaart er niet echt in zit. De wegen zijn ook saaier, maarja, we zitten nu tenslotte ook niet meer op de NC500 route.
We volgen nu verder de A85 en eten onderweg een broodje bij een tankstation. Het is nu nog mooi weer, maar later zullen we regen treffen. Regenpakken aan en we rijden door naar onze vrienden in Glasgow. Aangekomen in het Ibis Budget hotel (met droge stalling) zien we elkaar weer. Het blijkt dat de anderen al een whiskey proeverij hebben gehad, de sfeer zit er goed in. Onder het genot van een biertje proosten we op de gezondheid van de eehhh Triumph zodat we morgen gewoon de ferry kunnen gaan halen.
Dag 7: Newcastle
De volgende morgen gaan we eerst even langs de Triumph dealer. Nu maar hopen dat het probleem verholpen is. Twee van ons zijn vooruit gegaan en de rest volgt later. Even tanken en dan blijkt de motor nog niet klaar. De hele nacht heeft de kit gedroogd en nu moet hij nog in elkaar. Het probleem zat hem in een lekke pakking van de tankvlotter. Gelukkig gaat de ferry pas om 4 uur en is het slechts 2 uurtjes rijden, dus wat maken we ons druk?
Omdat het al laat wordt besluiten we over de snelweg naar Newcastle te rijden. Na het wachten, inchecken en vastsjorren kijken we onder het genot van een biertje terug op een meer dan fantastische reis, misschien wel de mooiste concluderen we. Waar zou de tocht de volgende keer heen gaan?
Meer weten?
Download de Route hier: klik hier voor de route op TomTom.com
Handig om mee te nemen: The North Coast 500 Guide Book
Wij namen de Ferry van IJmuiden naar Newcastle. Op tijd boeken is een aanrader, vaak zijn er leuke kortingen bij vroegtijdig boeken. Zorg dat je ruim op tijd bent voor het boarden, dat kan even duren. Het is natuurlijk fantastisch dat je in Nederland vertrekt en hemelsbreed 100 km van Schotand wakker wordt!